قصيدة : زوربيح زهق ..... بقلم الشاعر هانى ادم

زورييح .... زهق
قطع هدومه و ساب همومه تتحرق
زوربيح .... زهق
سب لجنابه فى حضرته
سبل عيونه فى بصته
كره المسموح
عاش فوق سطوح
و ف شبر غرق
زوربيح .... زهق
ودع حبايبه بكلمه واحده
يا دوب فى سكتهم عرق
زوربيح .... زهق
كسر القله على سنين راحت
و سنين فاحت
عمر إتسرق
و نده على الموت مرحبا
ما راح الصبا
و صبره مرق
زوربيح .... زهق
دخل اﻹنعاش مركب حلمه
سلم همه
فى ركن اﻷمانات
زوربيح لو مات
هتلاقوا مين تاكلوا فى أعراضهم
تاخدوا مكانهم
تقتلوا حتى فراغ أحلامهم
زوربيح فجأه
إقتحم الفجوه
و خد أحلى قرار
هيعيش غصب عن إستعبادكم
هيعيش فوقكم
مش تحت الذل
زوربيح كان مخلوق زى الفل
لا هو عبد رخيص
و لا ماله لازمه
كل اﻷزمه
رضاه بهوانه
زوربيح قرر يملا مكانه
و يملا الورق